Dzień 1 - Powierzenie Bogu Ojcu chwili mojego poczęcia
„Módl się z serca w złączeniu z Maryją”
(Dzienniczek, nr 32).
Modlitwa o Ducha Świętego: „Niech mnie prowadzi duch Twój, o Boże, w głębie poznania Ciebie, Panie i w głębie poznania siebie, bo o tyle Cię kocham, o ile Cię poznam. O tyle wzgardzę sobą, o ile poznam nędzę moją. Wiem, że Ty mi, Panie, pomocy swej nie odmówisz. (…) Oddaję się cała pod działanie Twej łaski, niech się spełni we mnie całkowicie wola Twoja, Panie”. (Dzienniczek, nr 1326).
Z Listu św. Pawła do Efezjan: „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym” (Ef 1,3-6).
Z „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny: „Kiedy przyjęłam Komunię świętą, powiedziałam Mu: Jezu, tyle razy myślałam dziś w nocy o Tobie, a Jezus mi odpowiedział: I Ja myślałem o tobie, nim cię powołałem do bytu. Jezu, w jaki sposób myślałeś o mnie? O sposobie przypuszczenia cię do wiekuistego szczęścia Mojego. Po tych słowach duszę moją zalała miłość Boża, nie mogłam wyjść z podziwu, jak nas Bóg miłuje” (Dzienniczek, nr 1292). „Miłości wiekuista, płomieniu czysty, pal się w moim sercu nieustannie i przebóstwiaj moją całą istotę według odwiecznego upodobania Twego, przez które żeś mnie powołał do bytu i wezwał do uczestnictwa w swym wiekuistym szczęściu. O Panie miłosierny, obsypałeś mnie tymi darami jedynie z miłosierdzia; widząc wszystko w sobie darmo dane, w najgłębszej pokorze uwielbiam niepojętą dobroć Twoją. Panie, zalewa mi serce zdumienie, że Ty, Pan absolutny, nikogo nie potrzebujesz, a jednak z czystej miłości tak się zniżasz do nas. Nie mogę nigdy wyjść ze zdumienia, kiedy Pan w tak ścisłą zażyłość wchodzi ze swym stworzeniem; jest to znowu niezgłębiona Jego dobroć” (Dzienniczek, nr 1523).
Modlitwa powierzenia: Maryjo, umiłowana Córko Ojca, Ty zostałaś ogarnięta miłosierdziem Ojca od chwili swojego poczęcia. Bóg uchronił Cię od grzechu pierworodnego i nie pozwolił złu dotknąć Ciebie, abyś w swoim łonie mogła nosić nie tylko Jednorodzonego Syna Bożego, ale również i mnie. W Tobie i razem z Tobą powierzam całe moje życie Bogu Ojcu od momentu mojego poczęcia. Proszę Cię, Maryjo, zanurz mnie w łonie Ojca, w którym Ty nieustannie przebywasz. Pragnę, by moja poraniona przez grzech dusza została także otulona Jego miłosierdziem i zawsze była z Nim zjednoczona.
Z Psalmu 22: (Ps 22, 10-11)
„Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona;
Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.
Tobie mnie poruczono przed urodzeniem,
Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki.”
Jezu, ufam Tobie! Maryjo, Tobie się zawierzam!