„Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą” /KKK 1422/
SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA:
- pół godziny przed każdą Mszą Świętą w tygodniu
- pół godziny przed każdą Mszą Świętą w Niedzielę
- w każdy piątek po Mszy Świętej wieczornej do godz. 21:00 (podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu)
W TYM CZASIE ODBYWA SIĘ RÓWNIEŻ ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU.
CZYM JEST SAKRAMENT POKUTY?
Sakrament pokuty jest osobistą i sakramentalną drogą nawrócenia, skruchy, wyznania grzechów i zadośćuczynienia. Nazywa się go również sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny nawrócenie do Boga, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech albo sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi „przebaczenia i pokoju”. Najczęściej jednak sakrament pokuty nazywany jest spowiedzią, ponieważ oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Stwierdzenie: byłem u spowiedzi znaczy przystąpiłem do sakramenty pokuty.
Ostatecznie sakrament pokuty jest również sakramentem pojednania, które dokonuje się pomiędzy grzesznym penitentem a miłosiernym Ojcem.
Cała skuteczność sakramentu pokuty polega na przywróceniu nam łaski Bożej i zjednoczeniu nas z Bogiem. Po spowiedzi wstępuje w penitenta pokój i pogoda sumienia wraz z wielką pociechą duchową. Sakrament pojednania przynosi prawdziwe „zmartwychwstanie duchowe”, przywraca jedność z Kościołem, naprawia zerwaną więź z najbliższym i umacnia nas duchowo.
Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego.
CZYM JEST GRZECH?
Grzech to świadome i dobrowolne postąpienie człowieka wbrew własnemu sumieniu, Bogu i Jego przykazaniom.
JAK SIĘ PRZYGOTOWAĆ DO SPOWIEDZI?
Modlitwa przed spowiedzią:
Duchu Święty, oświeć mój rozum, abym poznał moje grzechy, a szczególnie wszystkie grzechy śmiertelne, ich liczbę i okoliczności.
Porusz moje serce, abym za grzechy szczerze żałował.
Umacniaj we mnie szczere pragnienie poprawy, abym na przyszłość unikał wszystkich grzechów i okazji do nich.
Pobudź moją wolę, abym moje grzechy pokornie, odważnie i z żalem serca wyznał.
Spraw Panie, abym się szczerze przygotował do spowiedzi, z Tobą się pojednał i dostąpił Twojego pokoju.
Proszę Cię o to przez Jezusa Chrystusa, Pana i Zbawiciela naszego.
Amen.
Aby godnie i owocnie przystąpić do progu konfesjonału musimy spełnić kilka bardzo ważnych warunków, bez których spowiedź jest niepełna i tym samym nieważna.
Warunki dobrej spowiedzi:
- Rachunek sumienia – przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
- Żal za grzechy – boleść duszy z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
- Postanowienie poprawy – postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
- Szczera spowiedź – wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
- Zadośćuczynienie – wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.
Okazja do spowiedzi św. w naszej Parafii jest przed każdą Mszą Świętą.