Tydzień Miłosierdzia

· około 2000 lat temu – Pan Jezus umiera na Krzyżu i z przebitego włócznią boku wypływa Krew i Woda;
· 1847 – Papież Pius IX wydał kartę Koronka do Miłosierdzia Bożego i wyznaczył pierwszą niedzielę po uroczystości Trójcy Przenajświętszej na obchód święta Miłosierdzia Bożego, dołączając do tego święta odpust zupełny;
· 22 lutego 1931 – w klasztornej celi w Płocku, Pan Jezus ukazuje się Siostrze Faustynie z prośbą by wymalowała obraz jaki widzi;
· 3/14 września, 1935 Pan Jezus objawia siostrze Faustynie – Koronkę do Miłosierdzia Bożego;
· W 1937 r. – Pan Jezus prosił, aby w tym dniu w klasztorze w Krakowie była adoracja w intencji uproszenia miłosierdzia Bożego dla świata (Dz. 1070) i by kapłan powiedział kazanie o miłosierdziu Boga. Relacjonując przeżywanie tego święta, Siostra Faustyna zapisała: Niedziela Przewodnia, czyli święto Miłosierdzia;
· 5 października 1938 umarła Siostra Faustyna mając 33 lata;
· 1959 Stolica Apostolska wydała Notyfikację zabraniającą szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez Siostrę Faustynę;
· 1978 Stolica Apostolska odwołuje Notyfikację;
· 30 listopada 1930 – Jan Paweł II wydaje encyklikę o Bożym Miłosierdziu Dives Misericordia – Pierwszy w historii Kościoła papieski dokument poświęcony w całości tajemnicy miłosierdzia Bożego i realizacji misji miłosierdzia w Kościele;
· w 1995 roku Papież Jan Paweł II wprowadził Święto Miłosierdzia dla wszystkich diecezji w Polsce.
· 30 kwietnia 2000 roku – kanonizacja Siostry Faustyny i ogłoszenie Święta Miłosierdzia dla całego Kościoła.

Święto Miłosierdzia obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.

Inspiracją  dla ustanowienia  tego święta  było pragnienie  Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła  miłosierdzia  Mojego. Która dusza  przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699). W wielu objawieniach Pan Jezus określił nie tylko miejsce święta w kalendarzu liturgicznym Kościoła, ale także motyw i cel jego ustanowienia, sposób przygotowania i obchodzenia oraz wielkie obietnice. Największą z nich jest łaska „zupełnego odpuszczenia win i kar” związana z Komunią świętą przyjętą w tym dniu po dobrze odprawionej spowiedzi (bez przywiązania do najmniejszego grzechu), w duchu nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, czyli w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Jest to – jak tłumaczy ks. prof. Ignacy Różycki – łaska większa od odpustu zupełnego. Ten polega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych należnych za popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samychże win. Najszczególniejsza łaska jest zasadniczo również większa niż łaski sześciu sakramentów z wyjątkiem sakramentu chrztu: albowiem odpuszczenie wszystkich win i kar jest tylko sakramentalną łaską chrztu świętego. W przytoczonych zaś obietnicach Chrystus związał odpuszczenie win i kar z Komunią świętą przyjętą w święto Miłosierdzia, czyli pod tym względem podniósł ją do rzędu „drugiego chrztu”. Przygotowaniem do tego święta ma być nowenna polegająca na odmawianiu przez 9 dni, poczynając od Wielkiego Piątku, Koronki do Miłosierdzia Bożego. Święto Miłosierdzia Mojego wyszło z wnętrzności [Moich] dla pociechy świata całego (Dz. 1517) – powiedział Pan Jezus do Siostry Faustyny. Więcej informacji tutaj…